να σας πω και εγώ την ιστορία μου
να σας πω και εγώ την ιστορία μου!για να σας προετοιμάσω για τα όσο διαβασετε,θα μιλήσω για το γυναικολογικό ιστορικό μου το οποίο με έφτασε στην εξωσωματική και για την περιπέτεια της κορούλας μου.
στα 14,5 μπήκα με πόνο δεξιά στο νοσοκομειο.τοτε μου είπαν ότι είναι σκωληκοειδή και με κράτησαν για εγχείρηση αλλά κάτι δεν με κρατούσε εκεί και ζήτησα από τους γονείς μου να φυγουμε.κανω υπέρηχο στην κοιλιά και θυμάμαι το ποσό πονούσα από το ζόρι μου που είχα πιει τόσο νερο.μου λέει ο γιατρός “μύρισες τον κρίνο”? φυσικά δεν καταλάβαινα τι εννοούσε ο ποιητής…
πήραμε τα αποτελεσματα.μια κύστη περίπου 9 εκατοστα.πηγαμε στον γυναικολόγο της μαμάς μου.
1995.φιλικη επίσκεψη 30 χιλ δραχμες.χωρις υπερηχο,χωρις τίποτα!
μου προγραμματίζει λαπαροσκόπηση γιατί φαινόταν αδιανόητο ένα παιδί να έχει τέτοια κύστη.
την επόμενη το πρωί μπήκα σε κλινικη.μου κάνει την λαπαροσκόπηση και όλα πήγαν καλάϊσε 2 μήνες έκανα και την προγραμματισμένη αφαίρεση αμυγδαλών που την αναβάλαμε λόγω της κύστης.
1,5 χρόνο μετά ξανά πονος,ξανα κυστη ξανα στον ιδιο γιατρο.μου ξεκινησε αντισυλληπτικα.στα 16 μου…
οσο τα επαιρνα ολα ηταν καλα ομως καποια στιγμη και αφου ειχα φυγει απο αυτον τον γιατρο(περασα απο πολλούς γυναικολόγους της Θεσσαλονίκης)αρχίζω να ξαναβγάζω κύστες ενώ έπαιρνα τα χαπια.μου έδωσε τα πιο βαριά αντισυλληπτικα.εφυγαν οι κύστες και φτάνουμε στα 23.
[στα 19 μου αναίρεσα την σκωληκοειδή την οποία και δεν προλάβαμε και εσπασε.τοτε οι γονείς μου δεν πίστευαν ότι ο πόνος αυτός δεν είναι κύστη όσο και αν εγώ τους το ελεγα.ειχα ακούσει ότι ο πόνος της κύστης περνάει με ζεστές κομπρέσες και η Κολ σπάει αλλά το αντίθετο γίνεται με τις κρύες κομπρεσες.εκανα και εγώ πείραμα με τον εαυτό μου ώστε να καταλάβω και να σιγουρευτώ για το τι εχω.ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΕΤΕ.εκανα μπάνιο με κρύο νερό και περνάει ο πονος.αμεσως έβαλα καυτό νερό και σε λίγη ώρα άρχισα να κάνω εμετους,να τρέμω και μου γύρισαν τα ματια.ηξερα πλέον τι ειχα.οταν φτασαμε στο νοσοκομειο ειπαν στους γονεις μου οτι ειχα σκωλ και χτυπουσαν το κεφαλι τους που δεν με πιστεψαν.στο κατω κατω 5 χρονια με κυστες σχεδον καθε μηνα ηξερα τον πονο.η κατασταση ηταν δυσκολη και χειροτερεψε με την προναρκωση που μου εβαλαν και με επιασε αλλεργικο φτερνισμα.το τρανταγμα θα εσπαγε το σκουληκι.εγινα ομως καλα]
2003.3 μηνες με δυνατα χαπια και οι 2 κυστες παραμενουν στη θεση τους.μια δεξια και μια αριστερα.7 και 8 εκατοστα αντιστοιχα.
πηρα την γνωμη πολλων γυναικολογων και ολοι εκτος απο την γυναικολόγο που είχα τότε και από αυτόν που έχω τώρα συμφωνούσαν στο να βγάλουμε αυτές τις κυστες.αφου τελικά αποφάσισα και εγώ να τις βγαλουμε,πηγα στον πρώτο μου.ακριβος αλλά δοκιμασμένος.
είχε φύγει από την κλινική και χειρουργούσε για καλή μου τύχη στο ιπποκράτειο.
το βραδύ πριν την εγχείρηση είδα σε όνειρο ότι ακριβώς θα γινόταν την επόμενη μέρα και φυσικα το πρωι δεν ηθελα να μπω στο χειρουργειο.
με τα πολλα μπηκα και σε γενικες γραμμες γιατι ηδη σας ζαλισα,ο γιατρος ενω ξεκινησε λαπαροσκοπικα και ειδε οτι η κοιλια μου ειναι γεματη συμφυσεις πηρε την αποφαση να συνεχισει την λαπαροσκοπηση χωρις ομως ορατοτητα.και επεσε πανω στην λαγωνια αρτηρια την οποια και εκοψε.
απιστευτη αιμοραγια,με χανουν και προσπαθουν να με σωσουν.
3 φορες ανανηψη,19 φιαλες αιμα και 10 πλασμα και οι δικοι μου ανθρωποι από εξω να μη μπορουν να καταλαβουν ποια ειναι αυτη η κοπελα που πεθαινει στα χερια τους.καροτσια με αιμα να πηγαινοερχονται μπροστα τους.οι μπαμπαδες που περιμεναν τις γυναικες τους να γεννησουν βγηκαν από τα χειρουργεια και ψιθυριζαν μεταξυ του.ολοι οι δικοι μου ειχαν παθει σοκ.ο γιατρος μου γνωριζοντας με από μικρη σταυρωσε τα χερια και ειπε “σωστε την εγω δεν μπορω”.
βγηκα από εκει ζωντανη αλλα σε ασχημη κατασταση.θυμαμαι λιγα πραγματα από τις πρωτες μερες.συνεχεια κοιμομουν.
3 μερες μετα ξυπνησα και από τότε και μετα ξεκινησα και παλι να καταλαβαινω.ολα αυτα εγω τα ειδα σε ονειρο.κανεις δεν μου ελεγε τι μου συναιβει μετα και μονη μου τα ανακαλυψα και τα επιβεβαιωσα οταν ειδα την 23 εκατοστων τομη μου.
ο γιατρος εφυγε για σαββατοκυριακο και ξεχασε μαλλον να ενημερωσει το νοσηλευτικο προσωπικο να με κρατησει στην αγνοια.σιγα σιγα ολα μου τα ειπαν.το ονειρο βγηκε αληθινο και δυστυχως ηταν εφιαλτης.αυτος ηταν και ο λογος που εκλεισαν και καταστραφηκαν οι σαλπιγγες και με οδηγησαν στην εξωσωματικη.
παντρευτηκα το 2006.ηξερα οτι η μονη λυση για παιδι ειναι η ευλογημενη εξωσωματικη.οταν το αποφασιζαμε θα προχωρουσαμε.εννοειται πως παντα ειχαμε ελευθερες επαφες μηπως και γινοταν το θαυμα αλλα ποτε δεν εγινε με φυσιολογικο τροπο.
η περιπτωση μου χαρακτηριστηκε απλη για εξωσωματικη και από την αρχη μου δωσανε ελπιδες.
δεν επεσαν εξω.πρωτη προσπαθεια και η χοριακη 527!!!
χαρες και πανηγυρια μεχρι την αυχενικη.1/81 για συνδρομο νταουν.προγραμματισα αμνιοπαρακεντηση.τελεια αποτελεσματα.”εχετε ενα υγιεστατο κοριτσακι”,μου ειπαν.υγιεστατο και μαλιστα κοριτσακι?το ονειρο μου…αν με αξιωσει ο θεος να κανω αλλο παιδι δεν θα κανω ονειρα για φυλο,ουτε καν θα το δω.δεν με νοιαζει πλεον.παρακαλουσα για κοριτσι και το μετανοιωσα.επρεπε μονο να παρακαλω για ενα γερο παιδι.
στον μεγαλο υπερηχο ομως μας επεσε ο ουρανος στο κεφαλι.διαταση δεξιου νεφρου.θα δουμε τι θα γινει οσο προχωραμε και σιγουρα καλυτερα μετα την γεννα.προγραμματισα καισαρικη παρολες τις προσπαθειες να μου αλλαξει γνωμη ο γιατρος μου(ο σημερινος φυσικα,οχι ο χασαπης).φοβηθηκα να παω φυσιολογικα γιατι αν κατι συνεβαινε και επρεπε να παω για επειγουσα καισαρικη ποιος θα μου εγγυοταν οτι δεν θα ξανα περνουσα τα ιδια.η φλεβα που κοπηκε δεν ηταν στη σωστη θεση και κανεις δεν ηξερε και που μπορει να ηταν.η καισαρικη θα ηταν ηρεμη με ησυχια και με αργα βηματα ωστε να μη παθω τιποτα.
γενναω στις 7/6/2008.και στις 20 μερες κατι βλεπω να βγαινει από τα γεννητικα οργανα της μικρης.μου ειπαν κυστη από βλεννες που εχουν ολα τα κοριτσακια.αυτο ομως μεγαλωνε και εγινε σαν φουσκα.εβγαινε μονο σε μενα ενω πολλες ωρες την ειχε η μαμα μου για να ειμαι εγω στη δουλεια.γυρισαμε πολλους γιατρους και σε κανεναν δεν εβγαινε.την τσιμπουσαν για να κλαψει και να ζοριστει για να το δουν αλλα τιποτα.νομιζαν οτι ειμαι τρελη.μια μερα ομως βγηκε και το φωτογραφισα.ειχα πλεον ενα στοιχειο.
στους 3 μηνες το ψαξαμε και μας ειπαν η καρκινος η αλλο εμβρυο που μπηκε μεσα στην μικρη.την βαφτιζω αρον αρον.φωτεινη-αννα.ποση βοηθεια πηρα από την αγια αννα.και σημερα ειναι κοντα μου!!!
μετα από εξετασεις ανακαλυψαμε οτι εχει ενα πολυ σπανιο προβλημα στο ουροποιητικο.1 στις 100.000 γεννησεις παιδιων με προβληματα στο ουροποιητικο εχει τετοιο προβλημα.
διπλο πυελοκαλυκικο συστημα και στα 2 νεφρα αλλα ο ενας από τους 4 ουρητηρες ηταν εκτοπος.συμπερασμα.πολυ μεγαλη εκτοπη ουρητηροκηλη και μισο κατεστραμενο νεφρο.
πολλες εξετασεις πολυ κλαμα απειρες επισκεψεις στα νοσοκομειο και εγω μονιμα με χειρουρικα γαντια και αναισθητικες κρεμες για να κανω αναταξη της ουρητηροκηλης.πολυ δυσκολο αλλα καποιος σου δινει δυναμη να αντεξεις.καποιοι μου ελεγαν οτι το παιδι μου θα πεθανει.με παρακαλουσαν να τους το παω να το χειρουργησουν εκεινοι.σπανια περιπτωση ηταν και ηθελαν ιστορικο.ποτε δεν τους το εδωσα και ποτε δεν θα το κανω.πειραματοζωο δεν θα γινοταν το μωρο μου ποτε.
μου ειπαν χειρουργειο στον χρονο.το κλαμα του μωρου και ο πονος του ομως με αναγκασαν να παρω το κοριτσακι μου σε ηλικια 6 μηνων και να το παω εγω στον γιατρο και να το παραδωσω στο χειρουργειο με την ελπιδα να μη ποναει αλλο.5/12/2008 ημινεφρεκτομη και αφαιρεση της μισης ουρητηροκηλης.5,5 ωρες φανηκαν αιωνας…ενοιωσα την μαμα μου πως ηταν οταν εγω ημουν στο χειρουργειο.
πολυ καλη αναρρωση.την ειδα να γελαει!!!ομως επειδη κοπηκε το πανω κομματι της ουρητηροκηλης και του νεφρου,το κομματι που εβγαινε από τον κολπο δεν ειχε να κρατηθει από καπου και εβγαινε ακομη πιο πολυ.
24/12/2008 τους λεω παμε και για την δευτερη εγχειρηση.με ειχαν εγκαταλειψει ολοι.ποιος θα παρει τετοια ευθυνη να δωσει το οκ για ενα τοσο μικρο και ταλαιπωρημενο μωρο να ξαναχειρουργηθει σε 20 μερες?μονο εγω,η μανα.ημουν σιγουρη οτι ολα θα πανε καλα.4,5 ωρες μετα βγηκε.και στα 2 χειρουργεια ηταν μεσα η μαμα μιας φιλης μου η οποια συνεχεια εβγαινε και με ενημερωνε.εκεινη μου εδινε κουραγιο και οι φιλες μου από μια σελιδα στο ιντερνετ που τους ελεγα την ιστορια μας.δεν ηθελα να έχω δικους μου ανθρωπους μπροστα μου.οι αγνωστοι για μενα ηταν ευκαιρια να κλαψω και να ξεσπασω γιατι απλα δεν με εβλεπαν.η μαμα της φιλης μου ομως, μου ηταν απαραιτητη.
σημερα ειναι 4 ετων,ειναι σχεδον εντελως καλα.κανουμε τις εξετασεις καθε χρονο.παιρνει χημειοπροφυλαξη και εχει μονο μια μικρη παλλινδρομηση η οποια δεν επηρρεαζει το νεφρο.
ειναι μια κουκλα,ησυχη και δεν γκρινιαζει ποτε.ακουμε συνεχεια ευχαριστω μαμα και ευχαριστω μπαμπα για πραγματα που δεν εχουν καμια αξια.ειναι ψωνιο χαχαχα και για μας ειναι το καλυτερο παιδι του κοσμου.
συγνωμη που σας κουρασα.οσες διαβασατε την ιστορια μου πραγματικα ειστε ηρωιδες.