Αγαπητή μου Πέρσα…
Αγαπητή μου Πέρσα,
Το ευχαριστώ που σου χρωστώ όχι μόνο προσωπικά αλλά και δημόσια.
Η δική μου ιστορία δεν είναι μοναδική και ίσως όχι και τόσο σημαντική όμως για εμένα και τον σύζυγο μου ήταν ζήτημα ζωής, όπως είμαι σίγουρη ότι είναι για πολλά ζευγάρια που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Για 17 χρόνια ήταν το επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας. Παντρευτήκαμε με πολύ αγάπη και περιμέναμε κάθε μήνα να διαπιστώσουμε ότι επιτέλους θα γίνει το όνειρο μας πραγματικότητα. Όμως αυτή η ημέρα δεν έρχονταν. Απευθυνθήκαμε σε πολλούς γιατρούς και στην Ελλάδα και στης ΗΠΑ χωρίς αποτέλεσμα. Μέχρι που μια μέρα μετά από 13 εξωσωματικές και άλλες τόσες επεμβάσεις κοιταχτήκαμε στα μάτια και είπαμε όχι άλλο – δεν αντέχουμε ούτε ψυχολογικά αλλά και ούτε οικονομικά. Λίγες μέρες μετά είδα την κ. Πέρσα Τξεφεράκου, που για εμένα θα είναι πάντα η Πέρσα η φίλη μου, σε μια εκπομπή και μου ξύπνησε μια σπίθα ελπίδας. Μήπως θα μπορούσε να με συμβουλέψει για το επόμενο βήμα; Είχα ακούσει την ιστορία της και ταυτίστηκα αυτόματα μαζί της. Είχε τότε ιδρύσει την Μagna Μater και η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι είναι και άλλη σαν και μένα που μπορώ να απευθυνθώ για πληροφορίες και για βοήθεια. Την πήρα τηλέφωνο την επόμενη μέρα και μιλήσαμε για αρκετή ώρα και όταν έκλεισα το τηλέφωνο ένιωθα ότι είχα στο πλευρό μου έναν σύμμαχο – όσο περίεργο και να ακούγεται. Εκείνη την ημέρα άλλαξε η πορεία μας εντελώς Όταν περνάς έναν τέτοιο Γολγοθά πολλοί είναι στο πλευρό σου όμως το βάρος το κουβαλάμε το ανδρόγυνο – και μετά από κάποια χρόνια δεν ξέρουν οι άνθρωποι γύρω μας τι να μας πουν και πώς να μας βοηθήσουν. Νιώθαμε ότι ήμασταν μόνοι μας. H Magna Mater μας παρείχαν τα φάρμακα – και όχι μόνο μια φορά, συστάσεις, ακόμα και βοήθεια με το κέντρο εξωσωματικής. Μας σύστησε στον κ. Πάντο και την ομάδα του και μαζέψαμε τις δυνάμεις μας και αρχίσαμε πάλι τον αγώνα. Ο κ. Πάντος ήταν άψογος επιστήμονας και άνθρωπος πάνω απ όλα. Όταν μετά από 3 αποτυχημένες προσπάθειές με παρακάλεσε η αγαπημένη μου αδελφή, που τώρα έχει γίνει το άλλο μας μισό, να την αφήσω να κυοφορήσει το η τα έμβρυα μας δεν ξέραμε την να την απαντήσουμε. Ήταν σε προχωρημένη ηλικία, 49, και το τελευταίο της παιδί τον έκανε όταν ήταν 21. Να προσθέσω ότι ήταν και στην εμμηνόπαυση. Όσο της επέμενα ότι ήταν αργά αυτή επέμενε ότι ποτέ δεν είναι αργά. Αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τον κ. Παντο όλοι μαζί για να μας πει την γνώμη του. Η γνώμη του ήταν θετική από την πρώτη στιγμή και πίστεψε ότι θα μπορούσαμε να τα καταφέρουμε και το πιστέψαμε και εμείς. Δεν θα σας κουράσω με όλες της λεπτομέρειες αλλά ένα θα σας πω ότι ζούσαμε μονό μέρα με την ημέρα. Το μεγαλύτερο μέλημα μας ήταν η υγεία της αδελφής μου που εμπιστευτήκαμε στον συνεργάτη του κ. Πάντου, τον μαιευτήρα μας κ. Ευθύμιο Σιδερόπουλο. Ζήσαμε ένα θαύμα στα χεριά του. Έχουμε πολλούς να ευχαριστήσουμε για το θαύμα μας και πρώτη είναι την αδελφή μου για το μεγαλύτερο δώρο ζωής, τον κ. Πάντο που τα έκανε όλα δυνατά, τον κ. Σιδερόπουλο για την προσωπική φροντίδα του, την ομάδα στην ΓΕΝΕΣΙΣ ΑΘΗΝΩΝ και τον άνθρωπο που μας έδωσε την σωστή κατεύθυνση όταν πλέον είχαμε χάσει κάθε ελπίδα την κ. Πέρσα Τζεφεράκου. Μας έφεραν στην ζωή την πανέμορφη κόρη μας και τα λόγια είναι λίγα όπως και το ευχαριστώ. Εάν θα μπορούσα να πω τι μου δίδαξε όλη αυτή η εμπειρία 17 ετών, θα έλεγα πρώτον την ταπείνωση με την καλή έννοια. Η ταπείνωση μπροστά στον Θεό και στον άνθρωπο. Δεν είμαστε μόνοι και δεν χρειάζεται να είμαστε. Το ότι δεν μπορούσα να καταφέρω κάτι που για τους περισσότερους είναι τόσο απλό δεν σήμαινε ότι ήμουν ανίκανη αλλά ότι αυτή την χρονική στιγμή χρειαζόμουν κάποιον να με πάρει στην πλάτη του και να με κουβαλήσει. Λέω σε όλους ότι την ζωή της κόρης μου θα εμπιστευόμουν μονό στις αδελφές μου μετά από τον σύζυγο μου και τον εαυτό μου – ε λοιπόν εγώ της έδωσα την κόρη μου να με την προσέχει λίγο νωρίτερα. Και το έκανε με τόση φροντίδα, αγάπη και ηρεμία που ένιωθα ότι είναι στα καλύτερα χέρια μετά τα δικά μου. Και δεύτερον ότι ο καθένας μας ξέρει τις επιθυμίες του αλλά και τις αντοχές του, μέχρι να τις εξαντλήσει θα έλεγα μην αφήσετε κανέναν και τίποτα να σταθεί εμπόδιο στο να πραγματοποιήσετε το όνειρο σας. Εάν η δική μας ιστορία δεν είναι παράδειγμα της πραγματοποίησης αυτού που φαινόταν αδύνατο, δεν ξέρω πια μπορεί να είναι. Και όποιος έχει ζήσει το θαύμα αυτό ξέρει τι είναι να έχεις αυτή την ευτυχία στην αγκαλιά σου. Η ζωή μας έχει αλλάξει τόσο όσο δεν φανταζόμουνα. Ζω την απόλυτη αγάπη και είμαι ευγνώμων κάθε μέρα. Σας ευχαριστούμε όλους που μας βοηθήσατε. Χωρίς καμία υπερβολή σας χρωστάμε την ζωή μας. Μάγδα
